Bi gün,
yağmurlu bi sabaha,
uyandığında ormanda,
günahkar kıllarından,
kurtuldu Fatma.
sarı saçları tutam tutam düştü,
göğsüne,
omuzlarına...
Çocuklar toplaşıp etrafına,
bağırdılar ona.
kel Fatma! ! !
kabak Fatma! ! !
Sümüğünü emdi,
şekerli ekmeğini yedi,
Artık, ormanda, rahatça koşabilirim dedi.
temizlendi, gülümsedi :))
Kayıt Tarihi : 2.9.2010 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)