Sarı Ev Şiiri - Come

Aramızda sadece bir kaşkol mesafesi var
Kalpler soğuk renkli bir kazağın
Sıcak tutuşu kadar sıcak
Saatlerin durma hali zamanı geçirmiyor
Karasevda çiçeği rüzgara sırtını dönmüş
Başını öne eğmiş,çok korkuyor
Ve artık işten dönme vakti gelir
Küçük çiçek babasına koşarak sarılır
Evin önündeki yokuştan yukarı doğru
Bir araba hareket ediyordur
Çocuk babanın verdiği çikolata elinde
Arkasından el sallamaktadır
Hiç farkında değildir babası dönmeyecek
Arkasını döndüğünde anımsadığı
Karşısındaki iki katlı sarı bir ev
Ve adımını attığında ayağına takılan
O hep merak ettiği havuzun dibindeki
Midyeyi ikiye ayırır küçük elleriyle
Midyenin içinde yok olma ihtimali
Baba kalbinden bir incidir
Hiçe gitmiş sonsuz yolculuktan ayrı olma...