Tüm ışıklar söndü
Bir tek Ay ışığı, gökyüzünün ölüm yüzü
Gözlerimi Ay ışığında parlayan taşlar bürüdü
Geri kalan bütün şehir bütün şehir karanlığa gömüldü...
Ve sana değil ama ecele sarı çiçekler kadar kırgınım
Bir avuç toprak bir karış taş kadar yalnız kalakaldım...
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta