Tüm ışıklar söndü
Bir tek Ay ışığı, gökyüzünün ölüm yüzü
Gözlerimi Ay ışığında parlayan taşlar bürüdü
Geri kalan bütün şehir bütün şehir karanlığa gömüldü...
Ve sana değil ama ecele sarı çiçekler kadar kırgınım
Bir avuç toprak bir karış taş kadar yalnız kalakaldım...
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta