Kapıldık vefasız dünyanın sihrine...
Saltanat kurduk sandık ilk mevsimine.
Bir eldi sanki çekip götürdü derinliğine!
Uyandık uykudan uyanınca takatsiz,
Duyduk acı bir siren sesini
Rüya bitmiş dalgın yürüdük…
Esiyordu haşin bir rüzgar!
Döküyordu güz yapraklarını.
Araya araya aşındırdık yolları.
Fırtınalı dı hayat denizler köpürdü!
Sarı çiçeğe rastladık yunusun dağında.
Uzattık elimizi göz göze geldik
Bitkin ve bitap yürürken salladı başını.
Gülümsedi sizde mi sormaya geldiniz…
Annem babam topraktır.Ey insan!
Her canlıya ölüm vardır.
Verdiğini alır. toprak ana.
Kayıt Tarihi : 25.4.2017 16:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!