Sarı Çiçeğim Şiiri - Osman Kandıra

Yıkılmışım buna enkaz diyorlar
Üç beş aya kalmaz kalkar diyorlar
Acının rengine siyah diyorlar
Oysa bana ölüm beyazdır beyaz

Kucağında büyütmüştü Mehmed'i
İkram etti sarı gülü Ahmed'i
Bir ülkeyi ana gibi besledi
Enkazın adına İzmit diyorlar

Canlar bulut oldu yükseldi göğe
Çığlıkları duyan koştu Gölcüğe
Yavrum ben düşeydim katil göçüğe
İzmit... gözyaşına deniz diyorlar

Koynumda uyutup koydum yatağa
Yitiğini bulan verdi toprağa
Sordum seni yavrum taşlara dağa
Balam senin için kayıp diyorlar

Neler çektiğimi sormayın bana
Taşlara sarılmış ağlayan ana
Ölenle ölünmez demişler ama
Kalanı yaşarken ölmüş diyorlar

Bu acıyla artık sürer mi yaşam
Gölcük Yalova nereyi dolaşam
Ümidim biterken sen geldin paşam
Duydum Sakarya'yı batmış diyorlar

Bir anaydı yırtıyordu yüzünü
Görmeseydi kör etseydi gözünü
Unutmadım son geceki sözünü
Okulda çocuklar ölmüş diyorlar

Tek tesellim oldu gözyaşı bana
Necip Fazıl geldi birden aklıma
Kan ile gözyaşı aktı Sakarya
Duydum Sapanca'yı taşmış diyorlar

Söyledim 'Gidelim başka diyara'
Dediler 'Yüreğin kalsın burada'
Artık kabuk tutmaz oldu yarada
Yad elde Sarı Gül solmuş diyorlar

Bir eli gül verdi öteki acı
Ölenler binlerce kalanlar kaçı
Sarı Çiçeğimin sırmaydı saçı
Ayıran ağaya kader diyorlar

Bahtı karam söylediğin kim duyar
Hal bilmeyen el oğlundan olmaz yar
Mezalime kader diyen lallar var
Benim için iflah olmaz diyorlar

(Trabzon, 17 Ağustos 2000)