Sarı buday tarlaları Şiiri - Orhan Hatıl

hikayemiz
ısıtan güneş tenimize girmiyordu
yaza küsmüştük
yalnızlığımıza bürünmüştük
kondurma bana ateşini tutsak gözlerim
deli, deliyim
eyerki buradan kurtulursam
haykıracam tanımadığım bir tepenin üzerinden
haykıracam
belki susuz kalacam
belkide aç dolaşacağım

yine doğacaksam
bu sorumsuzluk benim ilacımsa
bunlara deymez diyenler geride bensizliği öğrenecek
ben neyi öğrenecem yaratan bilir
sarı buday tarlalarında öğrenecem aşkı
rüzgar bana şarkısını söylediğinde belkide oracıkta ölecem

ıssız bu sokaklardan gecerken geçitleri duruyordur zamanın
ben yokumdur
koşmuşluğum kurtulmuşluğa
savaşın olmadığı çocuk gülümsemelerinde
bir cenneti bulmuşumdur beyaz yüzümün solgunluğunda