karanlığın arkasına saklanmıştı ve
gecenin korkusu onu göremiyordu
karanlıktan da korkardı ama çaresizdi
ayşekadında bir sokak lambasının altında beklerdi gecenin çaresizliğini
yalnız kalmak isterdi ama
yalnızlık hiç ayrılmazdı yanından
lamba altında titreyen bir gölgesiydi yalnızlık..
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta