zamanla küllense de her şey
değişmez hiç
gözlerinin elâsından düşlerime kar boran yağar
duvarlarda asılı dilsiz posterleri zapt etti hüzün
kurumuş bir karanfilin türküsünü çığırır ıssız yollar
gönlü bulutlanmış gecelerin kirpiğinden tutuşur acılar
ipek cüppeli bir hasretin etiketinden okunur mu
söyle gönlüm gözyaşı
eyvah!!
yığılmış kederlerin yakılmış dağların eteğinden
savrulur kavruk küller suskunluk denizlerime
ah! içinde küflü çığlıklar mı biriktirdin mor karanfilim
daralmış dilinin gökyüzü lâl bir perdeden mi konuşur
anla beni! gökyüzünden inen yağmurların
ürpertisi gibi teni üşüten öpüşü
nasıl soğuk ve ıslaksa
kalbim öyle kara kış kalbim öyle hasret
eyvah!!
ah! yâr görmez misin
ölü takvimler çoğalttım gözlerimin çarpık aynasına
sarıklı başında kederlerin uykusuna soyundum çileyi özlemi
rüyadan rüyaya koştum bir başıma yangın
ah! yine de göremedim
apak yıldızlar doğuran her seher güneş
içen yüzünü
eyvah!!
ölemem bil!!
sana son kez sarılamadan
çaresi yok gönlüm kesiğinden akan kanı durduramam
acımtırak günlerin iç geçiren ağrılarından
sızlaya sızlaya ölü karanfiller
doğururum hasrete
sarı ayazlarda
.........
0304202506:47
Ayşe Uçar
Kayıt Tarihi : 3.4.2025 07:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!