Sarhoşun Pişmanlığı Şiiri - Süleyman Ergül

Keskin sirke zarar verir küpüne,
Yandım bittim bu dünyanın işine,
Takılmıştım zevku sefa peşine,
Bir eyvahla döndüm kendi kendime.

Geceyi bitirmeden sabahı karşıladım,
Bilemedim dost kimdi, öylece şaşaladım,
Girdim dipsiz kuyuya epeyce bocaladım,
Bir aşkla döndüm kendi kendime.

Küfelik derlerdi, keyif alırdım,
Bazen düştüm sokakta, bazen bayıldım.
Uyanamadım çok geç ayıldım,
Tövbeyle döndüm, kendi kendime.

Şerefe dediler,şereftir sandım,
Kadehler boşaldı, bir daha koydum.
Çirkefin hasını, yaşadım gördüm,
El çektim hepsinden, kendi kendime.

Zararım çok büyük, malımdan oldum,
Daha da ötesi, yuvamdan oldum,
Biricik yavrumdan, canımdan oldum.
Geç de olsa geldim, kendi kendime.

Sadece bir secde, yetti de arttı,
Pişmanlık ömrüme, bir ömür kattı,
Aktı gözyaşlarım, yerlere aktı,
Rabbime döndüm, kendi kendime.

Süleyman Ergül 27 05 2008