Şimdi çıksa karşıma kıpkırmızı elbisesi altın rengi teni ve deniz dalgası köpüğüyle..
Dudaklarıma değerken elbisesi tenini çeksem içime
Sert mizacı çıldırtan tadıyla boğazlarımdan kayıp kavuşsam ona, bütün vücudum savaşa ambargo koysa keşke.
Varlığı benliğimi unutturmuştu ama yokluğu varlığımı da elimden aldı...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta