Şimdi çıksa karşıma kıpkırmızı elbisesi altın rengi teni ve deniz dalgası köpüğüyle..
Dudaklarıma değerken elbisesi tenini çeksem içime
Sert mizacı çıldırtan tadıyla boğazlarımdan kayıp kavuşsam ona, bütün vücudum savaşa ambargo koysa keşke.
Varlığı benliğimi unutturmuştu ama yokluğu varlığımı da elimden aldı...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta