Sarhoşa Hoş Veda Şiiri - Hamdi Oruç

Sarhoşa Hoş Veda

Hoşuma gitti bu veda
Dövmediler sövmediler
Biri sandalyasını kırdı
Sağır sandalya kırılarak ayrıldı ünlü savaştan
Sandalya ile sokağın kör kahkahalı savaşı bu
Bir savaştı bu rengi biraz pembe de olsa paranın rengi gibi...
Biri mezesini sakladı
Mezenin göbeği patladı gülmekten ve sevinçten
Biri içkisini çöpe attı
İçilmek için yalvaran içkisini
Sarhoş veda etti sokağımıza
Sövülmüş ve dövülmüş gibi

Sokak kovar seni
Sokak sarhoşu olmak da zor

Biraz küsmüş gibi şapşal hayata
Küsmüş gibi sokağımıza
Görülmeyesiye gitti
İçtimi bıktıran cinstendi
Çenesi de düşük mü düşük
Küfrü de sever
Türistlik sokağımızda
Her gece bir cırcırböceği o
Gidişinden mutluymuş gibi gitti
"Oh "der gibi artık sokağımız her gece
Sokağımıza acımış gibi mavi gitti
Zulmettiği bu sokağa
Taşlarına,duvarlarına

Sokak kovar seni
Sokak sarhoşu olmak da zor

Sanki gecesi daha uzun olan yere gider gibi kör kütük gitti
Ömrünce hayal ettiği yere gider gibi gitti
Altın yumurtlayan sokağımızdan göçüşü görülmeye değerdi
Göçmen kuşları hatırlattı gidişi
Tozu dumana kattı gidişi
Gülsün sokağın duvarı taşı
Diyordu gidişi
Sizleri çok üzdüm diyordu insanlarına gidişi...
Zulmünü anlatmak istiyordu gözünden düşen her damla göz yaşı
Ağaçlara kuşlara,sahipsiz köpeklere...

Kimse demesin "bitti onun işi"
Kutluyorum kutlanası gidişi

Sokak kovar seni
Sokak sarhoşu olmak da zor