Sarhoş zamanlar Şiiri - Salim Kabasakal

SARHOŞ ZAMANLAR
Yalnızdır insan hele de sarhoş zamanlarında
Şimdi ellerim ceplerimde / dilimde bir ıslık
Tarık Akan' ı hatırlıyorum ''Canım Kardeşimde'' beş parasız
Bir ekip otosu köşe başına sinmiş / yanında sokak kedisi
Bir fahişenin çılgınlığında öpüşmek camdan karelerde
Sahi elleri ceplerinde ne çok insan dolaşırdı / yıkılası perişan zamanlarda
Ve dolaşırdı benim ayaklarım içsel sorgularımdan kaçarak
Nedendir bu hayatta Tanrı'nın adaletsiz yükü / nicedir bunu düşünürüm
Tek gerçek yalnızlık o da sokak ortasında kalmış yaşlı bir çınar / herkes gölgesine sığınır
Yürüdüğüm yolları polis tutmuş / üniformalı görünce kaçan sarhoş çocuklar gibiyim / yüz promil alkol
Damarlarımı alkole verdiğimden beri ruhumu kaplayan bir ceset
Kolumdaki saat bozuk onikiye beş var / seni terk ettiğimden beri
Pardesüme sakladığım rüzgarla özürlü bir zamanı temizliyorum
Ben sarhoşum sarhoş / bir dursam kaldırımda sızıp gidecek gibiyim
Bileklerimde faça yarası duvarlara çizilmiş kalp benzeri
Abazan zamanlar milattan kalmış / çok kalibreli namludan çabucak çıkıveren
Ah birazda kalmalı damarlarımda dolaşan sarhoş vakitler / ağzımda anason kokusu / dilimde peltek bir ıslık
Orospunun teki çıktı karşıma acınası gözlerle / ben delik deşik edilmişim senin ruhunu kim s... der gibi
Ah sarhoş halim
Ah insafsızca önümden kaçan
Ah sarma sigaramdan çıkan duman
Ah sarmaş dolaş miyop olmuş aşklarım...

Salim Kabasakal
Ekim 2016