Bağlandığım zincirleri çoktan kopardım,
İplerim çözüldü, tayfam dağıldı.
Gözsüz haritalar, yönsüz pusulalarla
Fırtınaların bağrına fırlatıldım.
Gürledi ufuk, kanlı bir kervan gibi;
Köpükler çarpıştı göğsümde.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta