Gökyüzünün aydınlığına kandık bazen
Akan suları izledik saatlerce
Ve Ölü denizde yürüyenleri gördük
Şişik bitkin gözlerimizle
iki adım ötemiz çennet bahceleri
Kalkamaz olduk bazen ağır geldi bedenmiz
Sustuk kimi zaman yutkunup sözlerimizi
Düşler ülkesindekilere söyledik içimizdkilri
Yürüdük öylece upuzun yolları hic için
Seferlere cıktı gemiler biz limdan korktuk
Yağmurlar yağdı sonra içimizi ıslatamadan
Bir fırtına cıktı kuru yaprakları bile sallayamayan
Söndü sandık hüznün icimizdeki mumu
Ama eridi bazen ölümsöz sandığımız o ruh
Kayıt Tarihi : 1.8.2022 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!