Sarhoş Rakı Şişesi Şiiri - Mesut Dal

Sakladım sevgili, sakladım seni yıllarca
Sensiz yıllara isimler verdim türlü türlü
Kimine lanet dedim, kimine berduş
Kimi anladı beni, kimi anlayamadı
Yine Aralık sonları, yine kalabalık bir İstanbul gecesine ortak ettim seni
Sen uyuyordun oysa, ben ise nöbetindeydim sevginin, aşkının
Masamda bir büyük rakı, karşısında ben
Anlattıkça ağladı rakı şişesi, ağladıkça içime aktı damlaları
Ben anlattım, o ağladı
O ağladı benim içime aktı damlalar

Kalkamadı masadan, devrildi sonunda bitti
Sonra papyonlu adamlar geldi masamıza
Ve aldılar onu yanımdan, götürdüler
Acımadan kırdılar sarhoş rakı şişesini
Ağladım...