Sarhoş Put Şiiri - Necip Kaan Samyeli

Şehrimdeki putları devirdim İbrahim gibi artık özgürüm...
artık yağmurları kaçırmayıp,güneşin doğuşunu seyredebileceğim ne mutlu bana!
naralar atabileceğim,haykıracağım inamadığımı,bahtsızlığımı özgür kılabileceğim,hala ne diye katılmıyorsun bana dostum,hala endişelisin!
Beyaz gemiler geliyor,beyaz,yağmurun içinden şimşeklerle dans ederek,gelsene dolaşalım biz de mavileri,hala sıkılmadık mı bu putlardan!
Sana ne oldu dostum...Ne seni böyle güçsüz kıldı? ne yaptın hastalığın bu kadar ele geçirdi seni? Hala yaşamak için ne bekliyorsun?

-"Ölmek için çok genç,yaşamak için çok yaşlıyım...geç beni"

Uyandığımda,putlarım tarafından çarmıha çakılıyordum...