Uzunca bir yol bu,
biliyorum başımı öne eğmeliyim.
Ve sen gidince buralardan
ben;
gözyaşlarına bürünmeliyim.
Yalnız yaşamalıyım bir süre,
bir süre;
çıkmamalıyım fazla çarşıya.
Yemekten içmekten,
sevmekten kesilmeliyim.
Uzunca bir ayrılık bu;
biliyorum ümidimi kesmeliyim.
Ve sen kaybolunca
az ötedeki köşe başında;
ben olduğum yere çökmeliyim.
Perdeler gibi rüzgarında,
sarhoş gibi esmeliyim.
Lal olmalıyım bir süre,
bir süre;
bakmamalıyım kendime.
Saçım sakalım karışmış,
herşeye üşenmeliyim.
Uzunca bir kördüğüm bu,
biliyorum;
ya bunlarla yetinmeliyim
ya da gittiğinin akşamı,
ay ışığında ölmeliyim.
(Ankara Kasım 2004)
Evren DalgıçKayıt Tarihi : 1.12.2004 14:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!