her şey eskisinden daha güzel olacak!
kuşlar daha özgür,
çocuklar daha güzel,
çiçekler pirüpak
ve tüm cellatlar ölü!
işin kötü yanı bunu diyen bizden biri.
iyi bilirsiniz bu hissi.
önce bi' değişir mevsim.
ölümü rötarlı birisi uyanır yatağından,
ve sahnelenir!
ölüm orucunda örümceğin son piyesi...
tüm bunlara inanarak geçti hayatım.
Hipokrat yeminim yok.
Sokrates'i tanımıyorum.
her şeyi üzerine inşa ettiğim tüm gerçeklikler yıkıldı.
kırıldı aklımın tahtaları...
artık benim en büyük üstadı martavalın.
çünkü seversiniz şarabı, ayıkamaz en akıllınız
yalanı dolanı...
üstüne üstlük sesim dört duvar bir pencere yankılanır.
zaten bir ben kaldım,
mühür vuruldu kapıma!
sevemem ben de artık,
küf ve defolu tüm odalarım.
Kayıt Tarihi : 21.9.2019 00:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Söyler](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/21/sarhos-palavralari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!