Sarhoş Öğüdü Şiiri - Abbas Paksoy

Bir gün, bir çocuk, baktı sarhoş’lara.
Şöyle biraz düşündü, kara kara.
Acep, karışsam mı dedi, onlara.
Düşünme oğlum, tum iç, dedi sarhoş.

Sarhoş’lar, gel buyur dedi, çocuğa.
Çocuk baktı, meze’lerle, bardağa.
Biraz sola baktı, biraz da sağa.
Bakınma oğlum, al iç dedi sarhoş.

Çocuk, yavaş yavaş geldi, masa’ya.
Yavaşça uzandı, alkol’lü suya.
Dudaklarına, biraz çaldı maya.
Çekinme oğlum, vur iç dedi sarhoş.

Şöyle birazcık yedi, meze’lerden.
Azıcık alıverdi, tazelerden.
Biraz da utandı, o ağabey’lerden.
Yekinme oğlum, dur iç dedi sarhoş.

Bakmıştı artık, alkol’ün tadına.
Neler derlerse, desinler adına.
Eğer düşersen, dır, dırı kadın’a.
Sakınma oğlum, kur iç dedi sarhoş.

Bu unutturur, bütün dertlerini.
Sallamışım, dünya’nın mertlerini.
Kadeh’ine doldur, en setlerini.
Yakınma oğlum, bul iç dedi sarhoş.

Paksoy'um, alkol’le hızlanır, debi’n.
İşte bu dedi, peygamberin, nebi’n.
Para’sız kalırsa, eğer ki cebin.
Utanma oğlum, çal iç dedi sarhoş.