Yetmeyen akşam nağmelerin de.
Güneşin kızarmasını hiç istemeyen yürekler vardır.
Löküs eşliğinde de olsa,
Sadece sedasını bir kez daha duymak isteyen sarhoş kalpler,
Bacası çekmese de
O ulu isin içinde çilesini çeker mutlak.
Pencerenin dibinde sert rüzgara kafa tutan yoksul kalbim.
Akıllanmayacaktı anlaşılan.
Güneşin son battığı yermiş gibi her seferinde.
Neydi bu heyelan.
Zaten belliydi ki en başından...
03 Eylül 2021
Mehmet Karaca 2Kayıt Tarihi : 12.12.2022 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!