Sarhoş Kadın Şiiri - Fatma Özkan

Sarhoş Kadın
Yürüyordu kumsalda
Bir o yana bir bu yana
Sanırdınız ki
Bir taka yarıyor dalgaları
Gülümsüyor muydu, hüzünlü müydü?
Gözleri yerde, kum taneceikleri arasında
Ürkek,dalgın,tedirgin...
Ardında insanlar gülüşüyordu
Umarsızca
Datça'lı idi kadın
Üstüne üstlük bir de anaydı
Sırtında bebesiyle
İçkiye sarılışı neden di acep?
Koca mı, çocuk mu yoksa hayat mıydı?
Kulaklarında tıslayan
Başından kan sızıyordu
Etekleri lime lime
Dalgalar yürek yürek
Engin deniz masmavi gökyüzüyle birleşmiş,,
Güneşin ateşi yakıyor kumsalı
Sarhoş kadın,
Gizemin gölgesinde,
Yürüyordu
Uzayan yalnızlığına