Bir eylül akşamındayım yine.
Arka bahçemde oturuyorum.
Kadehimde yarım kalmış bir sevda var.
Karşımdaki sandalyede sen varsın.
Kırmızı bir mum kirpiklerine dokunuyor.
Bakışların öylesine parlak ki,
Geceyi kamaştırıyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim