Sarhoş Gözler Şiiri - Vahittin Bozgeyik

(Sanmaki;
Her şiirde bir sevdiğim var
Hepsi sensin onların
Serpiştirdim tüm şiirlerime seni
Belki bir gün
Toplarım diye...)

I
Öyle ters bakmayın dut ağaçları!
Yoksun bakıyorsam bana gülmeyin...
Yaprağınız vardı hani yemyeşil;
Kimler aldı,kim götürdü söyleyin?
Şimdi artık, gönlüm gibi boşsunuz;
Ben sarhoş değilim, siz sarhoşsunuz...

Her adım atışta tökezliyorsam,
Düşüren hep sizsiniz kaldırımlar!
Bana değil,size gülüyor evler;
Bu gün sizde gülünecek bir hal var,
Yorgunsunuz,sersemsiniz,boşsunuz.
Ben sarhoş değilim,siz sarhoşsunuz...

Üstüme varmayın,bırakın beni...
Kararmayın bahtım gibi simsiyah!
Zaten benim bağrım yanık,gözüm yaş;
Gözünüz dolmasın bulutlar eyvah!
Ağlamayın,acısınız,loşsunuz;
Ben sarhoş değilim, siz sarhoşsunuz...

Düşmandınız ağlamakla daha dün;
Gözyaşlarım,ne çabuk barıştınız?
Birlik olup anılarımla bugün
Bulutların sesine karıştınız...
Ilık ılık yanağımda hoşsunuz;
Ben sarhoş değilim,siz sarhoşsunuz...

Karşıma çıkmayın her yerde böyle;
İçime işleyen kahkahanızla!
Sizlere sonbahar,hiç uğramazmı?
Yeşil gözler bu geçiş nedir hızla?
Umut doluydunuz, şimdi boşsunuz,
Ben sarhoş değilim,siz sarhoşsunuz...

II

Biliyorum,bekleyişim boş yere...
Doğduğum gün ölmüşüm ben dostlarım!
Her sabah bir beste yapan düşlere;
Ogüzelim şarkılarım hep yarım!
Senelerce hiç yoluna koşmuşum;
Kaldırımlar değil ben sarhoşmuşum...

Beklememe ne luzum var götürün!
Açık yeşil olsun rengi tabutun...
Gönlüm hala yaşıyorsa öldürün!
Benimle beraber gelmesin tutun;
Senelerce hiç yoluna koşmuşum;
Gözyaşlarım değil ben sarhoşmuşum...

Başucuma'Yaşantısız'yazarak,
Selvilerin arasına gömünüz!
Ağlayın pişmanlık yaşı sızarak;
Biri ağlamasın,sizin tümünüz...
Senelerce hiç yoluna koşmuşum;
Yeşil gözler değil ben sarhoşmuşum