Sarhoş Felsefesi Şiiri - Mehmet Sait Zen ...

Bi büyük getir
Yanına da buz gibi soğuk su...
Soğuk pet şişeyse
Git sürahye doldur.
Sürahiyle kadeh tokuşturacağım
Camdan olsun, sesi çıksın
Sek içeceğim...

Ben aşk adamıydım meyhaneci...
Sözcüklerim şiir
Günlerim destan gibiydi...
Yanardım da sönmezdim.
Keyfine içerdim o zamanlar
Ağlayarak gelir, gülerek çıkardım.
Bilirsin...

Eskiden aşk vardı
Aşkla tutunurdum hayata
Sevip sevilmemek değildi de mesele
Aşktı...

Öyle bir aşık oldum ki en son
Yandım yıllarca,
Ve söndüm...
Yüreğimde ne ateş kaldı, ne de köz.
Bir resme aşık olabilen ben
Bir kadını sevemiyor bugün.
Hayat ki bir şiirdi dün
Şiirlerimin yarını yok...

İçimdeki boşluğa isim koyamıyorum artık,
Şişenin dibinde aradığım da yok!
Hayatın tadı mı kaçtı,
Yıllandıkça tadımız mı kaçtı ne oldu?

Meyhaneci,
Şu şişeyi yenileyiver...
Şarkıcı kadına da söyle
Yavaş söylesin...
Efkarım tadımda kalsın.
Rakımın tadını bozmasın...