Sarhoş Değilim Şiiri - Burçin Çelik

Hayır gerçekten sarhoş değilim…
Sadece seni çok özlüyorum . Bu hiç geçmiyor
Koşup sana geleyim diyorum,sonra bir bakıyorum kaldırım kenarında ağlarken buluyorum kendimi
Sen gittiğinden beri kendimle de anlaşamıyorum artık
Kendimin kendini dinlemediğini farkediyorum
Zihinsel bir uyuşmazlık gibi
Ya da salla… Zaten kendime de bir şeyler anlatamıyorum.
Herkes bir şeyler yapıyor,iyilik için kötülük için
Sanki bir ben kımıldamıyorum
Korkunç bir telaşla bir yerlere koşuşturuyor her gün insanlar
Aslında bir yere varamadıklarını onlar da biliyor
Onlar da farkında bu hayat denen furyanın devasa bir koşu bandında sigara yaktırdığını
Ama yapacak bir şey yok galiba
Düzen bu , kanun bu. Hem biz bu devlete bir gün de küsmedik ki..
Her neyse. Yaşarken çok zorlanıyorum
Keşke nefes almak istemsiz bir eylem olmasaydı
Ama o zaman da toplu intiharlar dökülürdü sokaklara . Fark ettin di mi ?
Kafam hala çok karışık. Yarım debriyaj nefes alarak yaşıyorum bu hayatı
Yaşamak dediğime bakma sen
Bazen bakıyorum millete ulan ne biçim hayatlar var diyorum
Ben birilerine yaşadığımı iddia etsem iki tane memur kefil istiyorlar
Bir yaştan sonra hayatı neresinden tutarsan oradan sarılcaksın
Meğer benim kurtarıcımmış ellerin , sonradan öğrendim.
Çok uzun zaman oldu seni görmeyeli
Gözlerine hayrat yaptım bugün
İstersen denizler dolduralım, istersen mezarlara sarılalım .
Ya da göğsüme saplanan şu sancıdan istersen çocuklar doğuralım
Hayır gerçekten sarhoş değilim
Seni çok özledim .
Burçin Çelik