Karanlık saçlı bir gecenin kırmızı gözlerinde görüyorum ruhumu.
Dudak dudağa rüzgar çehreli melekle.
Dûr a dûr ebâd-ı nâ-mütenâhi arasında kayboluyorum.
Melankolianın girdabında tükenen ömrüm hicab ede ede mutluluğun kollarında ebr-i bahar gibi.
Günah işliyor ruhumun acıları vicdanın zevklerinde.
Sarhoşluğun verdiği zevk gururlanarak feda edecek bildiğim en şiddetli mutsuzluğa.
Karanlık saçlı bir gecenin kırmızı gözlerinde sönecek ruhumun güzelliği.
Tanrının vahiylerinde ki cehennet zihnmi eritip kayboluyor yavaş yavaş.
İblis zikretmeye başlayacak tüm kötülükleri ve sızacak ruhuma.
Düşün verdiği sonsuzluk zehir gibi bir aydınlığa dönüşecek.
Karanlık donanmamış dünyam acının güneşine dünya olmuş.
güneşin doğuşunu engelleseydim şansım daha fazla olacaktı.
Kayıt Tarihi : 18.11.2011 21:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!