Londra konuşurken saçları kopar çiçeklerin
Oysa bir gül fırtınası kopuyor yüzlerinde
Gözleri düş çeken elleri renkli kilimler dokuyan kızların
Burnundan soluyorken gri soğukluğuyla tabiata karşı
En güzel atlar ısıtır düşlerini o erkek çocuklarının
Kuzeyi ağrılar çizer ölmek sınırdır
Elleriyle babalarını tutan çocukların
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Rüyalarında annelik mayalayan kızlar
Öfkenin dilinde yakar kar altında en kızgın ateşleri
Kaldırıp koyarken elleriyle
Son kez tutarlar babalarını çocuklar
Toprak yer değiştirir içini çeker gibi toprak
Son kez sarhoş atlar çatlar
Çatlar ağlamaktan çocuklar
Kayınca avuçlarından babalarının son sıcaklığıyla
buğday elleri
İşte o an damları çöker dünyanın...
Yureginize saglik Sayin Sakan... Bu guzel eseriniz icinde Saygilar. benden.. tam puanimla antolojimde....
çökerde duyan olmaz..
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta