Sarhoş Aşık Şiiri - Erdal Toygun

Bir gün bu sarhoş halimle
Uzaktan görürsen eğer,
Yanılma hiç, muhakkak o benim.
Aşkından kahrolmuş,
Tüm ümitleri kaybolmuş,
Dünyada varlığı kalmamış
Yalnız kaderine içen,
Her gece sürünen o benim.

Görürsün bir gün tekrar,
Bir dilenci kalabalık içinde,
Ayakları tutmaz,
Gözleri görmez.
Kulakları işitmez,
Her şeyini kaybetmiş.
Yalnız elinde değneği ile
Sürünen, her gün ölüm isteyen
Birini görürsen o benim.

Benim ama eski ben değilim,
Benliğini kaybetmiş acizim.
Sarhoştum, biçare oldum dilendim.
Hiç zoruma gitmiyor, çünkü alıştım
Kadere, aşka, feleğe boyun eğmesini.
Her şeyi, aldatılmayı, aldanmayı
Yalnız ben, bu fakir kulun biliyordu.
Her şeyi, seveni sevmeyeni,
Biliyordu YARAP.

(Erzurum 12.02.1973)