Sarhoş Şiiri - Abdullah Oral

SARHOŞ

İnsanlar içmeden geçmişler
Kendilerinden
İtişip kakışıp duruyorlar
İçine tükürdüğüm şu dünyada.

Bir ben deyilim sarhoş
Beni sarhoş eden ne varsa sarhoş

Gün sarhoş gece sarhoş
Otomobillerin ışığı sokak lambaları
Çankırı caddesinde pavyonlar sarhoş

Sakarya’da barlar
Ulus’ta akşamın hüznüyle
Yürüyen insanlar
Rüzgarlıda akşamcılar
Simitçiler Seyyarcılar
Kaldırımlar sarhoş

Öyle umarsız yaşanıyor ki hayat
Sömürü çarkları sarhoş
Yöneten sarhoş Düzen sarhoş

Yine de sıcacık bir çorbanın
Özlemini duyumsarız
Sıcacık bir yatağın
Sıcacık bir gülüşün
Evimiz sığınağımızdır
Varırız saadet yuvasına

Çocuklar sarhoş
Kadın sarhoş ev sarhoş
Yoksulluğun utancı olur
Suratında bir tokat gibi patlayan
Yaratılmışlığın ezikliğiyle

Tanrı sarhoş
Yaşam sarhoş
Ben sarhoş

ARALIK 1990 - ANKARA