Sarhoş Şiiri - Ahmet Kesici

Gecenin karanlık yollarından,
Kaldırım asfaltlarından yürüdüm.

Paketinden sigarayı çektim.
Ateşim hiç olmaz aşkım olmadığı gibi,
Neyse ki yoldan geçen bir adamdan ateş aldım.
Yaktım sigaramı,
içtim.
Ahh çektim.
Hep kendime kızdım.
Ahh ulan ahh dedim.

Menderes caddesinin birahanelerinde gezdim.
Çektim kafayı.
İçtim rakıları.
Efkar dağıttım dağıtabildiğim kadar.
Okkalı bir ses geldi Orhan abiden ''bir teselli ver''.
Bir teselli ver be insafsız verebildiğin kadar.
Hani çok sevmiştin anlatamayacağın kadar.

Sonrası güzelim,başım dönüyor.
Sarhoş oluyorum.
Dayak yemeden meyhaneciden kalkıp gidiyorum.
Ayakta duramıyorum.
Sağa sola çarpıyorum.
Ateşim hiç olmaz aşkım olmadığı gibi,
Sönmeden sigaram,sigaramı sigaramla yakıyorum.

Kızıyorum vefasız dostlara.
İsyan ediyorum ayyaşlığıma.
sonra bu sarhoşluğuma.

Sonrası güzelim,kapının önünden geçiyorum
Şeytan diyor sarhoş feryadıyla bağır,
Melekler diyor çek git evine ağır,ağır.

Neyse ki gidiyoruz evimize.
Efendiliğimizi bozmuyoruz.
Soytarılık etmiyoruz elaleme.
Nede olsa delikanlı takılıyoruz bu alemde.

Işığın sönse de,hani perden çekilse de,
İçimize gömüyoruz sevdamızı acıyla,kederle,hasretle.

Kendi kendime konuşuyorum karanlık yollarda.
Gören,deli sanıyor.
Deliyim ama kanlıyım da.

Sonrası güzelim,
Sarhoş oluyorum aşkınla,
.....................................Sevdanla,
.....................................................Rakıyla,
................................................................Rakıyla ulan rakıyla.