Sarhoş Şiiri - Yunus Hüseyni

Aşk meyhanesinin cem-i camından
Içtigimden aklım sarhoş, canım sarhoş
Boş kadehi uzattım, sakimden
İsteğimden aklım bir hoş, canım bir hoş

Kadehler peşpese Hüseyni yandı
Sarhoş olup ruh ile bedeni şaşırttı
Bende ruh sarhoş beden sarhoş
Zihinde akıl sarhoş fikir bir hoş

Meyhane aklımı aldı, ruhumu deli etti
Varlık, zaman, mekan beni bende terk etti
Yaşadığım bu dünya sarhoş, ben sarhoş
Söylenen doğrular bir hoş, yalanlar bir hoş

Dilimde zehir meyin acı tadı
Kulaklarımda dostun ken lafı
Cevaplayacak dil sarhoş, kelimeler sarhoş
Yazacak kalem bir hoş, sözler bir hoş

Nasıl bir mey ki ketumiyetlik verir bedene
Cehennem kapısı meyhane sarhoş, mey sarhoş
Kendi ellerimle kendimi ittim kızgın ateşe
Gözümde cehennem bir hoş, ateş bir hoş

Bir dost çıkıp gelse de tutsa elimden
El verip çıkarsa ateşin içerisinden
Zaman öyle bozuk ki, kim anlar halden
Meyhanade ben sarhoş, saki sarhoş

Ey mey! Bedenimi terk eyle cana gideyim
Beni ben yapan, Yaradan yara gideyim
Eğilip önünde el açarak tövbeler edeyim
İçimdeki mey sarhoş, zehir İçen ben sarhoş