Sarhoş.. Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Sarhoşun derdi dinlenir
mektubu okunmaz
gözyaşları görünür ama
bir tepside toplanmaz.
Sarhoştur;
sarhoşluğu,
içki veya yaşadıklarından
kadeh kadeh tatmasıdır.
Bunca yılın derdini
bir çırpıda yutmasıdır.
Derdini sorsan senden pek farkı yoktur
herkesin dünyası aydınlıkken
kendisinin ki karanlıktır
bir çift görünce karşısında yürüyen
gözlerinde canlanan ayrılıktır.
Parçalanmış yüzüyle aynalara baktığında
çatladığını zanneder karşısındaki camların.
kısılmış gözlerindeki kiprikleri
birbiriyle çarpıştığında
sanki şimşek olur,
yanağındaki yağmurlar başladığında...
Sorsan doğum gününü,
ölüm gününü anlatır
sorsan yaşını,
rakamlara yer atlatır.
Derttir, isyandır uçuşan kelimeler,
acıları kadehe doldurup dudaklarında tadarken
keyfleriyle oynaşır masasındaki mezeler.

Adı ne olursa olsun
şimdi sarhoş ya,
hep ağlayacak değil
birazdan güler ya!
Tambur şimdi güfteleri ağlatırken
oyun havalarına geçtiğinde
bizim sarhoş da döner ya çiftetelliye!
Sen düşmüşsen sarhoşun çektiğine
o göbek atarken masanın üstünde
sen kahredersin boş laflar dinlediğine! ..