SARHOŞ
Sövdü uzun uzun kafiyelerle
Her sövgüde hicvin ustalaştığını
Her kahredişte kendinin küstahlaştığını
Neden sonra fark etti…
Döndü dolandı sövgüleri övgülere.
Zaman geldi riyakarlığa park etti.
Kah katsayıyı aklından geçirdi,
Kah pis meyhalerde hayalini içirdi.
Katsayı şişeleşti, kadehler kademeleşti
Ağız burun çarpıldı, kaşlar göstergeleşti
Bir türkü tutturmak istedi kendileyin:
“ Çayıra serdim postu, imanım
Şu gelen kimin dostu, imanım…”
İntikam alırcasına geleceğinden
Bir nara patlattı içceğizinden…
Yıkıla yıkıla evine girdi.
Yarım yamalak bir türkü mırıldandı
Uyuyan bebeleri biraz kımıldandı
Yarı aralık gözlerle “Baba” ya baktılar
Yine melek uykularında oyunlara daldılar…
Nağmeler kırık dökük soluklaştı dudakta
Neden sonra sızıp kaldı soğuk sünger yatakta…
Muhip Erdener SOYDAN (Rahmetli Babacığım)
Ankara 02/03/1976-Salı.
Kayıt Tarihi : 15.5.2004 02:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1986 yılında henüz 43 yaşındayken vefat eden canım babacığım Muhip Erdener SOYDAN’ın el yazısıyla yazmış olduğu bir şiiridir.Gün ışığına çıkartmadım ve hep sakladım.Ancak, kütüphanemin tozlu raflarından çıkartmak bugüne kısmetmiş. Siz kıymetli şiir dostlarıyla paylaşmak istedim.
TÜM YORUMLAR (2)