Yazım güze döndü, baharım kışa,
Didindim uğraştım,ömrümce boşa.
Meyhane meyhane dolaşıp durdum,
Ben serseri, adım çıktı sarhoşa…
Hep bir şüphe duydum ben insanlardan,
Softadan, yobazdan, bezirganlardan,
Kurtulmak istedim tüm yalanlardan,
Ne nebi, ne tanrı değilim, haşa!
Kimisi rind dedi, kimisi ayyaş,
Aktı yüreğime gönlümdeki yaş,
Birkaç dostum kaldı, birkaç arkadaş,
Encamı hüsranmış Nuh’ça bin yaşa…
Kayıt Tarihi : 9.1.2012 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!