Sarhoş Şiiri - Safiye Samyeli

Öyle çok istedim ki içip sarhoş olayım.
Ellerime kadehler yakışmadı sevgilim.
Unutayım istedim biraz nahoş olayım.
Duygular mantığımla konuşmadı sevgilim.

Çok istedim inan ki ellerini tutayım.
Gözlerin nehir olsun damla damla akayım
Ömrümde bir gün olsun kollarında yatayım.
Ne yazık ki şans benle barışmadı sevgilim

Çoktan ayrılmış senden benle yüklü kafile.
Yine başbaşa kaldım sevda denen derdinle.
Ne çareler aradım bulamadım nafile.
Aşk çıramız birlikte tutuşmadı sevgilim.

Ne çok istedim o an söküp kalbi atmayı.
İbrahimi yakmayan kor ateşte yakmayı.
Küllerin savrulurken gözyaşımla bakmayı.
Esen rüzgara kokun karışmadı sevgilim.

Bende ki sevda değil sanki koca bir dertti.
Ben kadere yüklendim kader beni delirtti.
Vuslat yokmuş bu aşkta açık açık belirtti.
Biri gelip kadere çıkışmadı sevgilim.

Artık bana kar etmez ne kadeh ne şişeler.
Mekanım olur inan caddelerde köşeler.
İnanmam hiç kimseye o da sevdi deseler.
Yaşattıkların sana yakışmadı sevgilim.
Ne yazık ki şans benle barışmadı sevgilim.