Anlatmıştım sana herşeyi.
Ama hatırlamadın.
Sarhoştun.
Ayakta duramıyor,
Ha bire sorular soruyordun.
Anlatmaya çalışıyor,
Beceremiyordum.
Durmadan lafımı kesip,
Konuşmama izin vermiyordun.
Çok sarhoştun.
Bana sarhoş olduğumu,
Konuşmamam gerektiğini söyleyip,
Hemşire kız gibi sus işareti yapıyordun.
Bazende, bana herşeyi anlat diye
Avazın çıktığı kadar bagırıyordun.
Oysa; seni sevdiyimi,
Hemde ölesiye sevdiyimi
Binlerce defa haykırmıştım.
Hiç görmediyim kadar
Sarhoştun.
İstifade edip bu durumdan,
İtiraflarda bulunmuştum.
Herşeyi anlatmıştım.
Bende çok sarhoştum.
Ama sen daha baskın çıktıgın için
Ben ayık gibi duruyordum.
Sen saçmalıklarına devam ederken
Ben seni sevdiyimi söylüyordum.
Ama diyorum ya, çok sarhoştun.
Benim için ölebileceyini,
Bensiz yapamayacagını,
Dizlerime kapanıp agladıgını,
Başını taşlara vurduğunu
Şu an hatırlamayacak kadar
Sarhoştun.
Birçoğunu bende hatırlamıyorum.
Olay anında
Bende sarhoştum.
Kayıt Tarihi : 10.3.2008 19:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)