Sarhoşum sanırım,
Kaldırımlar kayıyor ayaklarımın altından,
Çifter çifter görüyorum elektrik direklerini,
Başım dönüyor.
Evet evet sarhoşum,
Doğrudur içtim;
İçtim kendimi öldüresiye.
Kimi dertten içer, kimi neşeden,
Ben hiç neşeden içemedim.
Peşimi hiç bırakmadı keder,
Yapıştıkça yapıştı.
Dilim sürtüyor, konuşamıyorum.
Tüm hüzünlerim sebebini yitirdi.
Sen de kalmadın geriye,
Özlediklerimde,
Sevdiklerimde…
Anlam veremediğim bir hoşluk hissediyorum,
Tuhaf bir hafiflik.
Bir de yolu bulsam,
Evime varabilsem bir de,
Issız mağarama…
Daha güzel olmaz mı?
Kayıt Tarihi : 9.11.2021 14:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!