Sardunyaya Övgü Şiiri - Yorumlar

Annemin bahçesindeki sardunyalarla büyüdüm ben de. Harikadırlar. Şiir de en az sardunyalar kadar harika. Eski günlerime götürdü beni...

Hele kadınla eşleştirilmesi ayrı bir güzellik katmış şiire.

Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi Hümeyra Hanım. Selam ve sevgilerimle...

Nedense Sardunyaların bende çok nostaljik bir etkisi var hep. Demek boşuna değilmiş.

Ne zaman bir yerlerde çokça sardunya görsem hemen çocukluğuma gidişim bundanmış...

Bayıldım ben bu şiir Hümeyra öğretmenim. Şiir dolu yüreğinize sağlık...

Sevgilerimle....

Sardunya - kadın... Çok hoş olmuş...

Hele ki melekeler sıralandıkça... Kadının 'şikayetsiz' katlandıkları göz önüne alındığında, sardunyaya bakışım değişti... Hiç bu gözle bakmamıştım çünkü...

Kadın, doğanın en verimli canlısıdır... Canından can koparır, hayata bir can daha emanet eder... O 'can'ı kendisine vereni, her şeyden geçse... birçok olumsuz yaşanmışlıklara rağmen o can adına bağışlar...

Kadın, yetinmeyi bilir... Şartlara göre yaşamakta belki de ondan daha maharetlisi yoktur... Her şartta da çevresindekileri ayakta tutacak çözümler üretmeye, deyimi yerindeyse, 'yok'u var etmeye çalışır...

Bulunduğu ortamın şartlarını zorlamamak için kendini en sona bırakır hatta çokça 'yok sayar'... Sorunu yaratan kendi olmak istemez... Ondan her zaman bir şeyler isteyebilirsiniz, sizi geri çevirmeyecek, elinizi boş bırakmayacaktır.

Kökünün bağlandığı yerde ne yaşanırsa yaşansın, içinde taşır, kimseyle paylaşmaz... 'kan kusar, kızılcık şerbeti içtim der' misali... Mahremine çok önem verir....

Artık sardunya farklı bir çiçek olacak benim için... Evimde yok ama en kısa sürede edinmeye çalışacağım... Bana bu kadar yakın bir çiçeği nasıl görememişim ben!...:))

Bakış açımı değiştiren, bana çok şey öğreten, çok ince mesajlarla çok şey anlatan bir şiirdi.... İçtenlikle teşekkür ederim Çok Sevgili Hümeyra Öğretmenim....

Bu ince ruhunla yaptığın gözlemlerini hep paylaş bizimle... Çok şey katıyorsun inana bana....

Daha nicelerine... Sevgilerimle....

Çiçeklerden pek anlamam ...
Sanırım benimle birlikte pek çok hemcinsim de öyledir..
Sardunya, "vefakar, fedakar, dirençli" bir ç,çekmiş, onu anladım...

Elbette onun imlediği insanlar, özellikle kadınlarımız var...
Tuttuğu eli bırakmayan..
Düştüğü toprağa kök salan..,
Cefakar, vefakar...
Tıpkı sardunya....

Nefis bir tema ve etkili bir anlatım..
İşte şiir..

Kutlarım Öğretmenim..

Şiir, öyle güzel dille öyle anlamlı anlatılmış ki, gönül bahçemin güzel Sevdalarını içine daldı.İnsanların da öz güveni bu kadar sağlam olmalı dercesine uyut dolu şiirdi. beğeni ile okudum.Beni bağışlayın. göz ameliyatın olacağım. gören gözümün merceği yerinden oynamış. saygılarımla kutluyorum.

Her yüreğin bir yarısı çocuktur, çocukluğunu saklar hep içerinde...
Her çocukta kendini yaşar, geçmişe koyduğu güzellikleri yaşar, gözleri yaşarır yağmurlar dökülür ama suskunluğunda o geçmişin izleri hep vardır, o izlerde her dolaştığında vefayı, sevgiyi, sadakati, komşuluğu, dostluk ve arkadaşlıkları yad eder... Özler...

Sardunyalar o çocuk yanlarımız anılarımız suskunluklarımız... Biziz aslında onlar, her biri bizi anlatır, dünü anımsatır...
Sabrı, hoşgörüyü, dayanma gücünü ve güzelliklerini anlatır, hatırlatır...

Saygın Dostun kaleminden böylesi güzel dizelerin bizi de alıp o güzelliklere götürmesi tarifi mümkün olmayan duygular yaşatması ne güzeldi...

Kutluyorum efendim... Nicelerine ...
Saygı ve Selamlarımla.

Doğru, yaz kış bahçelerimizin gerçek süsü. kaderine uymuş, şikayetsiz, elinden geldiğince mazeret uydurmadan, onu oraya bunu buraya ekleyip çıkararak bir şeyleri yoktan var etmeye çalışan fedakar analar, nineler gibi kendi emeğinin içinde olup gidiyorlar yaz- kış, soğuk- sıcak demeden. ne güzel bir benzetme, ne kadar anlamlı bir çağrışım. sardunya çiçeği kadar güzel, renkli dizeler. keyifle okudum. Yüreğine, kalemine sağlık.