Sardunyalar Şiiri - Nurten Tarım

Yaşlarımı sakladım mendilime
Özlemin mendilimde
Uçurdum rüzgarla karışan nefesine
Ucu yanık türküler dilimde
Ağıt yapar volta attığım sokaklar
Zehir zemberek sensiz yaşam
Kızıla boyanmadan sararır ufkum
Hazan yaprakları düşer kaldırımlara
Açlığın acı suyu asit adı hasret
Yudum yudum zehri yudumlarım
Kaldırım taşlarını ters çevirir bakışım
Gizemli gözyaşım damlar isyanı kulağımda
İzler gözlerim sevdalı rüzgarın puslu raksını
Kaldırımları deniz görür uçuşur martılarım
Tebessümünü kanatlarıyla saklar güvercinler
Yıldızımı kara koyusuna saklayan gecelere inat
Yıldızımın doğduğu yerdeyim
Şafağı aydınlatır parlak alevle yanar kömür duygularım
Soğuk havama meydan okur başıma taç yaptığın papatyalar
Eylül yağmuru ile gel temmuz sıcaklığıyla yak gönlümü
Kaldırımlara su geçirmez siper yaptım
Gün ve gün benimle açar sardunyalar