Sardunyalar Şiiri - Gülseren Kuddar

yağmur ıslaklığıyla nemli toprakta kokun
gelişinin müjdecisi balkondan sarkan sardunyalar.
perdelerinin ucu kıvrılmış pembe pembe,
içimde bir heyecan çırpınan saniyeler hızla akıyor
gözüm gülen gölgeni arıyor nerede?

on kere geçtim sokağından sessizce
lüks araba geldi dediler kırmızı
kucağında çiçekler yanında biri vardı
toprak kurudu ayaklarımın altında o an
dondu birden damarlarımda akan kan

harfler karıştı beynimde, cümleler kurak
ne olduda koşan aşklar yoruldu yürümekten
dil konuşmazdı ya gözler niye tutsak
anladım beklemem boşunaymış
kabuklarını kaldırdıkça deşilirmiş yaralar

yine bizbize kaldık
yine puslu karanlık yollar
yıllarca bakıştık terketmedin solmadın,
halimi sen bildin konuştuk karşıdan karşıya
Anlayanım yarim sensin sardunyalar.
25-10-2010