Sardunya Şiiri - Özge Özgen 2

Olası bir sardunyayı alıp karşında susmak ne zor
Ve ağlamakla gülmek arasında o
ince bir çizgide
kalmak

Biri gelipte sarılsın istiyorum bana
Saçlarımı okşayan bir karanfil
koysun avcuma
Ve kertenkeleleri incitmeden sevsin

Ben yırtık çoraplar dikmeye
ve içimi karartan
bu döngüye razıyım

Biri de topa sert vurup
Beyaz gömlekle gelsin dünyaya

Parmaklarımı sarartan bir cigara daha yakacağım
Ve bütün çocuklara lolipop
vereceğim icabında

Yüzüme inen bu şarap kızıllığındaki nur
Kalbime saplanan
bıçaktan keskin değil ki güvercinim

Hergün baharı eğerip
Kısa hazırlık yapayım

Ben doğduğumda kaybedenler mezarlığından bir yer aldım dı kendime
Şimdi adına kadın denilen
O kuyudayım

Yaşlanmaya erken
Sevmeye geç
Bi çareyim sevgilim

Beni ara ama
Yağmur bekleme bu şiirden
Uzaklığına talibim