Şarbon Vaaar! Şiiri - Kazım Karagöz

Tükenince köylerde, dağlardaki hayvanlar,
Varoşlara akınca dağlardaki çobanlar,

Bitecek sanmışlardı hayvancılığımızı,
Nasıl bitirmişlerdi, bahçemiz bağımızı!..

Endüstriyel çiftçilik devreye girmeyince,
Et fiyatı katladı dağlardan gelmeyince.

Akla hayale gelmez çare buldular yine,
Sihirli değneğiyle şeytaninin işi ne?

Taa ki Arjantinlerden öküz buldu getirdi,
Endüstri etleriyle sandı işi bitirdi!

Hiç hesaba katmamış olacak ki kurbanı,
İkiye katlıyordu önceki katlananı.

Tekrar cazibe oldu dağlarda davar gütmek,
Biraz zor olacaktı onları şehre itmek!..

Bu sefer medyasıyla devreye giriverdi,
"Şarbon var şarbon vaar"larla velveleye verdi!..

Yarı yarıya düşmüş et fiyatları gördüm,
Sanki şarbon hiç yoktu, bu vaziyete güldüm!

Bir zaman medya kapkaç modası çıkarmıştı,
Bir anda her tarafı kameralar sarmıştı;

Her haber yayınlanan kapkaç nereye gitti?
Milyonlarca kamera satıldı kapkaç bitti!..

Dağlarımızda çoban bitince bu da biter,
Şarbon tantanaları o gün kaybolur gider.

Amaç tüm insanlığı şehirlere doldurmak,
Muhtaç hale getirmek, zayıf yerinden vurmak!

Şeytani gönderirse yiyeceğiz gıdayı,
Et ekmeğin yanında içeceğiz kolayı.

Kızdırırsak bir anda çekecek ipimizi,
Canı istediğinde kesecek hepimizi!..