Sabahın gözleri çok sitahtı
Güneşi görmeden avuçları terlemişti çocuğun
Derken bir siren sesi
Ve devam etti,
Bin çocuk daha uyandı güneşsiz sabaha
Gözleri açılmadan düştüler ölümün kucağına.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
