Saraylar Yıkılınca Taş Olur

Aşk değince kımıldanır yaprağım
Dağ olurum esen yele ürpermem
Çok mu gördün mutluluğu kendine
Işığını arar durur bu gölge…

Sözün ehli olan ile sohbeti
Nerden çeksen gitmek için yer arar
Sırrını döken inci taş olup
Boynuna astığın gönlünü yorar
Okuma yazma bilmeyen kağıt
Muska olur yoksula ilmini bozar
Takliti aslı ile yan yana
Şüpheye düşürür kalbini bozar

Hancının açmadığı kapı yol olur
Sahipsiz söz efendiye ar olur
Sarhoş isen yolu eğri bellersin
Saraylar yıkılınca taş olur
Taşa vurduğun başı neylersin