Saraykapı Şiiri - Abdulkadir Nur Gördük

Burası Saraykapı’ dır.
Burası mahpushane.
Burada hüzün doludur bayram.
Tatlı ikram edilmez.
Şafak çizgileri de yoktur duvarda.
Çünkü, burada zaman geçmeyi bilmez.
Türküler yanık söylenir,
Bu güngörmez kullikte.
Yürekteki fırtınalar,
Dökülür parça parça gözyaşıyla birlikte.
Bayram gelmiş neyime.
Bayram gelmiş neyimedir anam neyime.
Her bayramda yakar beni, bu üç kelime.
Gönlüme kilit olmuş, bu kara yazı.
Ğerib olmak ne zordur buralarda.
Bir bilsen her görüşte, nasıl saplanır sızı.
Burası İçkale’ dir.
Burası mahpushane.
Bir tel cigaradan çekilen nefes,
Duman olup halka halka dolar içime
Bazen gülümsemedir acı.
Bazen pişmanlıktır kocaman.
Bir parça gün ışığı, azcık umut,
Demli çayın buharıdır tüter bacadan.
Tesellidir, ışık gibi sızar camdan, pacadan.
Burada sabır,
Burada inat,
Burada yaşamak, sevdadır yavukluya,
Dokunuştur, ihtiyar anaya.
Özlemdir, minik yavruya.
Ve,
Bir yudum hasrettir dışarıya.
Burası mahpushane.
Burası komşudur Saraykapı’ ya.

Şubat_2012