Sarayın Aşçısı Şiiri - Erol Başçı

Ne güzeldi elinin ayarı be usta
Parmağından su damlasa şerbet derdik
Tuzu, biberi, biberiyesi
Bütün baharatlar karşında susta,
Lezzet kervanının cariyesi.
Biblo gibi dizilirdik masaya
En önde ben cengaver
Daha ocağın altını kapatmadan sen.
Aşın ocakta demlenirdi,
Dışarıda yutkunan maraba kursağıyla
Yine de için ürperirdi
Ne diyecekti acaba ekabir
Hünkar beğendi de yapsan
Beğenmezse eğlenirdi
Mumbar doldursan bağırsağıyla
Bu koyun tuz yememiş derlerdi belki
Ayran çalkalasan
Kalaysız derlerdi bu helki
Severlerdi ama eminim
Sadrazamı kavuklusu pişekarı
Elin lezzetliydi zaten be usta

E ama biz seni efeli sevmiştik
Başın dik, önlüğün temiz, kepçen büyük
Niçin topladın masayı önümden be usta
Zil çalınca huşuyla almıştım
Daha üç beş kaşık çorbadan
"Eline sağlık usta yine döktürmüşsün"
Yarısı içilmiş kaseyi, tuzu, kaşığı
Hışımla vermiştin yamağa bulaşığı.
Övgünün mü eksikti kadranı, ibresi
Yoksa övenin mi kalibresi?
Belki de şükretmeliydik
Kafamıza yemedik kepçeyi
Büyük beğenilerin aşçısıydın sen
Hünkar beğenecekti layıkıyla
Mevzuyu işte söktürmüşsün
Ne işin olurdu soytarıyla
Hünkarın halayıkıyla

Sen yine sofralar kur müşahhas
Parmaklarını içsinler kaseden
Tadı tuzu ölçüsü hassas,
Doyurmak istediklerine sun.
Hakkın olan ulufeyi dökecek keseden,
Hünkarı sadrazamı.
Bütün avam, hünkar altı olarak
Biz yine överiz seni,
Hakkaniyetten icazetli.
Belki duyuramayız,
Ama oradayız karaltı olarak..
Çünkü;
Elinin ayarı lezzetli