İçeri girdik. Muazzam büyük bir salon,
sessiz ve boş, ki zemin yüzeyi
terkedilmiş bir buz pisti gibiydi.
Bütün kapılar kapalıydı. Griydi hava.
Duvarda tablolar. İnsan görebilirdi
resimlerin cansızca kaynaştığını: kalkanlar, terazi-
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende