Bir son baharı yaprakları sararmış ağacın altında oturuyorum.
Bir yaprak iki yaprak derken esen fırtına ile düşen yaprak sayısı çoğaldı.
İçimi birden garip hüzünlü bir hal aldı.
Geriye doğru baktım ne kadarda yaşlanmışım.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta