Bir son baharı yaprakları sararmış ağacın altında oturuyorum.
Bir yaprak iki yaprak derken esen fırtına ile düşen yaprak sayısı çoğaldı.
İçimi birden garip hüzünlü bir hal aldı.
Geriye doğru baktım ne kadarda yaşlanmışım.
Sorsalar bana hiç yaşlanmıyacak gibi ysşadım.
Düşen yapraklar gibi rüzgarın önüne savruldum.
Düşen saç tellerim yapraklarla bir olup gözden kayboldular.
Çok sevdiğim saçlarım beni birer birer terkedercesine.
Teselli buluyorim ALLAH verdi ALLAH aldı diyerek
Anladımki sararıpta düşen yapraklar gibi bizde düşeceğiz .
Düşüş bittikten sonra tek tek hesap vereceğiz
16-08-2017 02;33 ADEM EKEN
Adem Eken
Kayıt Tarihi : 17.9.2017 02:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!