Sararmış Yaprak Şiiri - Efe Yildirim

Kabahatim yalnızlığım,
Yalnızlığım kabahatim,
Düşlerim ağırlık yapar oldu omzuma,
Omuzlarım sanki bir yaprak,

Süzülür eder,
İleri gider,
Geri gider,
Sonunda toprağa düşer..
Uçtuğunu sanarak,

Sevmek, aşık olmak…
Sevdiğini yeteri kadar tanıdığın güne kadardır,
Değişim sağlayan bilgi,
Bilgi değişimi esastır,
Ayrılık vuslat demine kadardır…

Tüm bu uçtuğun veya düştüğün süreçte,
İnsan sanar,
Sanarak geçer vakti,
Değişime kadar…

Sonunda ise
Yaprak olur,
Toprağı boylar
Ağaçta yetişir, çiçek açar,
Vakti gelince

Vakti gelince sararır,
Çürür…
Yok olur